فراوانی لژیونلا پنوموفیلا در شیر آب سرد و گرم و مخزن آب انکوباتورهای بخش نوزادان بیمارستانهای گیلان

سابقه و هدف: شیوع عفونت بیمارستانی لژیونلایی، اغلب با آلودگی منابع آب بیمارستانی مرتبط است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی توالی ژن mip در لژیونلا پنوموفیلاهای موجود در شیر آب گرم و سرد و مخزن آب انکوباتورهای بخش نوزادان بیمارستان های استان گیلان انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه صیفی- مقطعی بوده که بر روی 140 نمونه بیمارستانی انجام شد. نمونه گیری با روش جمع آوری مستقیم آب در ظرف استریل انجام گردید. تمام نمونه ها پس از تراکم سازی با انجام سانتریفیوژ، به محیط کشت یست اکستراکت براث حاوی ال سیستئن و گلیسین و وانکومایسین انتقال داده شده و انکوبه گردیدند. استخراج dna با روش بویلینگ- پرسیپیتاسیون انجام گردید. نمونه ها با روش pcr و با استفاده از پرایمرهای مربوطه از نظر وجود لژیونلا پنوموفیلا و ژن mip و آلودگی باکتریایی غیر لژیونلایی بررسی شدند. یافته ها: حدود 5/8 درصد نمونه ها لژیونلا پنوموفیلا بودند که 1/11 درصد از آب انکوباتورها و 8/5 درصد از آب های شیر سرد و گرم جداسازی شدند. حدود 8/2 درصد کل نمونه ها ژن mipداشتند. یک سوم لژیونلاهای آب انکوباتورها و نیمی از لژیونلاهای آب گرم، ژن mip داشتند ولی لژیونلا پنوموفیلاهای آب سرد فاقد ژن mip بودند. حدود 2/87 درصد از نمونه های فاقد لژیونلا پنوموفیلا، آلودگی با باکتری های گرم منفی داشتند. استنتاج: علی رغم استفاده از آب مقطر در مخزن انکوباتورهای بخش نوزادان، آلودگی لژیونلایی باکتریایی چشمگیر است که علت آن می تواند راکد ماندن طولانی آب در مخزن انکوباتور و تشکیل بیوفیلم باشد. بالا بودن دمای مخازن آب گرم بیمارستان ها و کلرین باقیمانده در آب لوله کشی، علت کم بودن درصد آلودگی لژیونلایی در نمونه های آب گرم و سرد بوده ولی این اقدامات بر آلودگی با باکتری هایی دیگر بی تأثیر بوده است.